Krioterapia miejscowa

Krioterapia miejscowa, czyli tzw. leczenie zimnem. To zabieg polegający na miejscowym chłodzeniu ciała pacjenta strumieniem zimnej pary azotu o temperaturze ok. -110 st. C do -180 st. C. Zabieg trwa od 30 sekund do 3 minut. Nawiew parami ciekłego azotu wywołuje w organizmie człowieka szereg bardzo korzystnych zjawisk fizjologicznych, takich jak:

• działanie przeciwbólowe,
• działanie przeciwzapalne,
• działanie przeciwobrzękowe,
• zmniejszenie napięcia mięśni,
• wzrost ukrwienia tkanek
• zwolnienie przewodnictwa nerwowego.

 

Wskazania:

• stany pourazowe tj. zwichnięcia, stłuczenia, skręcenia, obrzęki, krwiaki pourazowe, naderwania mięśni, uszkodzenia ścięgien i więzadeł,
• choroby zwyrodnieniowe stawów, kręgosłupa,
• choroby reumatoidalne narządów ruchu,
• stwardnienie rozsiane,
• dyskopatie,
• zespół objawów związanych z uciskiem na nerwy rdzeniowe – rwa kulszowa,
• łuszczycowe zapalenie stawów,
• wspomaganie treningu wytrzymałościowego i siłowego,
• profilaktyka przeciążeń narządu ruchu,
• przyspieszenie restytucji powysiłkowej.

 

Przeciwwskazania:

• ropno-zgorzelinowe zmiany na skórze,
• niedoczynność tarczycy,
• wyniszczenie i wychłodzenie organizmu,
• zaawansowana miażdżyca,
• choroba nowotworowa,
• obecność miejscowych odmrożeń,
• zespół Prinzmetala,
• zespół Raynauda,
• zespół Sudecka,
• miejscowe zaburzenia ukrwienia,
• znaczna niedokrwistość.